Lwów

Historia naszej prowincji rozpoczyna się w roku 1910, kiedy to uchwałą Matki Marii Mag­daleny Borowskiej, ówczesnej przełożonej generalnej i jej rady z dnia 5 lipca 1910 roku podzielono Zgromadzenie Sióstr Felicjanek w Polsce na dwie prowincje: krakowską i lwowską. Biorąc pod uwagę bardzo dużą odległość między poszczególnymi placówkami oraz troskę o życie duchowe 360 sióstr rozmieszczonych w 46 domach, podział na prowincje okazał się konieczny.Jako osobna dla placówek wschodniej Galicji, prowincja lwowska pod wez­waniem Matki Bożej Częstochowskiej, została powołana do życia dekretem z dnia 30 sierpnia 1910 r. Przy­dzielono do niej 17 domów położonych w województwach: lwow­kim,tarnopolskim i stanisławowskim z Domem Macierzystym we Lwowie przy ul.Janowskiej 38.

Nowo erygowana prowincja lwowska liczyła 157 sióstr. Siostry prowadziły 7 szkół lu­dowych, 10 och­ronek, 4 zakłady wychowawcze i 2 internaty. Uczyły w szkołach pow­szechnych w Bełzie, Sokalu, Koz­łowie, Żółkwi, Uhnowie i Drohowyżu. Pra­cowały jako wychowawczynie w internacie dla dziewcząt we Lwo­wie i Sokalu, w zakładach sierot w Śniatyniu, Czerniowcach, Jadwinowie, Ra­decznicy, Chełmie Lu­bel­skim. Prowadziły przedszkola, opiekowały się chorymi w domach, pracowały w parafiach jako zakry­stianki.

Dnia 5 stycznia 1911 roku oficjalnie został ogłoszony pierwszy zarząd prowincji lwowskiej. Przełożoną Pro­wincjalną została Matka Maria Małgorzata Radwańska. Nowicjat otwarto we Lwowie przy ul. Żół­kiew­skiej dnia 21 listopada 1911 roku; w pierwszym roku zgłosiło się 18 kandydatek.

Wydarzenia wojenne w 1939 roku przerwały rozwój placówek na wschodzie. Już od roku 1944 siostry były zmuszone opuścić całkowicie niektóre domy. Z domów położonych na wschodzie i na południu od Lwowa sios­try wyjechały w ciągu 1945 roku, a w kwiet­niu 1946 roku nastąpiła ewa­kuacja sióstr z Domu Macie­rzystego we Lwowie. Po kilkudniowej pod­róży dotarły do Przemyśla, gdzie schronienie znalazły w obszernym budynku prowincji krakowskiej przy ul. Felic­janek 4, obecnie Ponia­towskiego 33.

Przemyśl

Zakończenie wojny z równo­cze­sną ewakuacją sióstr ze wscho­du dało początek nowym dziejom pro­wincji. Prowincja Matki Bożej Częs­to­chow­skiej w Przemy­ślu jest więc natu­ralnym przedłu­żeniem prowincji lwow­skiej. Nowe domy lokalne za­częły powsta­wać na za­cho­dzie Polski, szcze­gólnie w tych miejsco­wościach, gdzie zatrzy­mywali się ludzie wysiedleni z kresów wschod­nich z parafii, w których siostry przez długie lata praco­wały. Siostry szły razem z ludem i wspólnie dzieliły los nowej przyszłości. Obecnie w Prowincji jest 214 sióstr. Siostry pracują w 29 domach lokalnych, w tym w jed­nym domu we Francji, w dwóch domach na Ukrainie i w Rzymie.

Otwartość na potrzeby Kościoła na Ukrainie przyczyniła się do podjęcia placówek misyjnych. W roku 1996 został otwarty dom w Zabłotowie, a w 2003 – w Kosowie.
W Domu Prowincjalnym, są prowadzone następujące apostolaty: przedszkole, siostry nauczycielki uczące religii w szkołach, Katolicka świetlica profilaktyczno – wychowawcza „Dom Błogosławionej M. Angeli”, kuchnia Bł. Matki Angeli i św. Brata Alberta” dla biednych, wydawanie zupy, żywności i różnych darów materialnych.
W domu znajduje się pracownia szat liturgicznych, opłatkarnia gdzie dokonuje się wypiek komunikantów, hostii i opłatków wigilijnych. Infirmeria dla chorych i starszych sióstr, postulat, nowicjat i juniorat.

Obecnie obowiązki Przełożonej Prowincjalnej pełni S.M. Amadeus Pacławska

Zarząd prowincjalny troszczy się, aby wszystkie siostry w prowincji były autentycznie zaangażowane w Misję Zgromadzenia oraz o to, aby Prowincja rozwijała się duchowo i liczebnie, żyjąc charyzmatem Bł. M. M. Angeli.