„Każda osoba powołana – która zamierza poświęcić się Chrystusowi lub już oddała Mu się całkowicie pragnąc być Jego uczniem – musi otworzyć przestrzeń swojego życia na działanie Ducha Świętego i ofiarnie zaangażować się w proces formacyjny, przyjmując z wiarą pomoc ludzi, których daje jej Bóg i kościół.” Jan Paweł II
Każda osoba powołana, która zamierza poświęcić się Chrystusowi w Felicjańskiej Wspólnocie Sióstr, powinna otworzyć swoje serce i zaangażować się w proces formacji naszego Zgromadzenia.
Na drodze ściśle określonych etapów formacji kształtuje się osobowość kobiety i tożsamość felicjanki
„Tych, którzy z Bożego natchnienia przychodzą do nas, chcąc podjąć ten sposób życia, należy przyjąć życzliwie. W stosownym czasie należy ich przedstawić tym przełożonym, którzy mają władzę przyjmowania do braterstwa” Reguła Św. Franciszka
Postulat jest pierwszym etapem formacji zakonnej zmierzającym do rozeznania swojego powołania oraz do stopniowego przechodzenia od dawnego sposobu życia do życia w Felicjańskiej wspólnocie sióstr. W tym czasie Siostra Mistrzyni wprowadza postulantkę w życie Zgromadzenia. Okres postulatu trwa zazwyczaj rok. Zależy od indywidualnych potrzeb postulantki (nie może być krótszy niż pół roku i nie dłuższy niż 2 lata).
Trzeba im dokładnie wyjaśnić wszystko co należy do tego życia ewangelicznego, zwłaszcza następujące słowa Pana: „Jeśli chcesz być doskonały, idź i sprzedaj wszystko, co posiadasz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną (…) Na znak nawrócenia i poświęcenia się życiu ewangelicznemu.” Reguła Św. Franciszka
Nowicjat trwa 2 lata. Rozpoczyna się ceremonią obłóczyn. Postulantka otrzymuje felicjański habit, biały welon i franciszkański pasek. Na znak przyobleczenia się w nowego człowieka przyjmuje nowe imię : Siostra Maria Formacja w nowicjacie jest pogłębieniem rozpoczętego w postulacie procesu rozeznawania felicjańskiego powołania. W atmosferze samotności i skupienia siostra oddaje się modlitwie , nauce i pracy.
„Po skończeniu czasu próby, należy ich dopuścić do posłuszeństwa: niech przyrzekną, że zawsze będą zachowywać ten sposób życia i Regułę. Wyzbywszy się wszelkich niepotrzebnych trosk i kłopotów, niech się starają na wszelki sposób, jak tylko mogą najlepiej, służyć Panu Bogu, miłować Go, czcić i wielbić czystym sercem i czystą duszą”. Reguła Św. Franciszka
Nowicjat kończy się złożeniem pierwszych ślubów zakonnych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa (na 1 rok). Siostry otrzymują czarny welon i prosty, drewniany krzyżyk. Pierwsza profesja rozpoczyna okres formacji (tzw. JUNIORAT) trwający w naszym zgromadzeniu zasadniczo 6 lat. Przez lata czasowej profesji siostry umacniają się w powołaniu zgodnie z duchem i charyzmatem bł. Marii Angeli poprzez wierne i odważne wypełnianie tego, do czego się zobowiązały. W ten sposób przygotowują się do pełnego włączenia w Zgromadzenie Sióstr Felicjanek.
„Niech zawsze doskonalą w sobie mieszkanie, w którym przebywa Pan Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn i Duch Święty, w ten sposób by niepodzielnym sercem wzrastali w miłości powszechnej, stale zwracając się ku Bogu i bliźniemu.” Reguła Św. Franciszka
Etap czasowej profesji wieńczy uroczystość złożenia ślubów wieczystych. „Ja Siostra Maria … ślubuję Bogu Najwyższemu czystość, ubóstwo i posłuszeństwo na całe życie”.
Zewnętrznym znakiem naszych zaślubin z Jezusem jest srebrna obrączka.
„Doznałam radości widząc, że pojmujesz Twoje powołanie, że nie z sukni, ale z ducha jesteś prawdziwą felicjanka, wierną córką Św. Ojca Franciszka, że Twoja miłość ku Chrystusowi Panu objawia się nie w słowach, ale w czynach”.
„Niech zawsze doskonalą w sobie mieszkanie, w którym przebywa Pan Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn i Duch Święty, w ten sposób, by niepodzielnym sercem wzrastali w miłości powszechnej, stale ku Bogu i bliźniemu”. Reguła Św. Franciszka
Formacja jest procesem, który nigdy się nie kończy, trwa całe życie. Obejmuje całą osobę, wszystkie aspekty jej tożsamości, jej czyny i intencje. Po złożeniu wieczystej profesji ślubów, każda siostra wchodzi na drogę tzw. formacji ciągłej lub stałej. Żyjąc we wspólnocie, siostra, prowadzi życie modlitwy, wypełnia powierzone jej zadania i troszczy się o swój rozwój duchowy. Taka troska ma głęboki wymiar świadectwa i sprzyja budzeniu się nowych powołań.
