Św. Feliks z Kantalicjo(1515-1587)

Feliks Porri urodził się w 1515 roku w Kantalicjo, niedaleko Rieti we Włoszech. Był pasterzem i rolnikiem, zajmował się prowadzeniem gospodarstwa. Mając 28 lat, wstąpił do zakonu kapucynów. Po odbyciu nowicjatu został skierowany do klasztoru w Rzymie, gdzie ponad 40 lat był kwestarzem. Zajmował się zbieraniem jałmużny i ofiar dla klasztoru, biednych i chorych. W połatanym habicie codziennie przemierzał ulice Wiecznego Miasta. Zarówno dobrodziejom, jak i tym, którzy nic mu nie ofiarowali, zawsze mówił dwa słowa:  „Deo gratias" -  Bogu niech będą dzięki, stąd wziął się jego przydomek Brat „Deo gratias". Był bardzo szanowany i budził powszechną sympatię. Lubiły go zwłaszcza dzieci, ponieważ uczył je śpiewu piosenek i ballad. Obecnie, w dniu 18 maja, w jego święto, w kapucyńskich kościołach odprawiane są nabożeństwa, podczas których święcony jest "olej św. Feliksa". Namaszczane są nim przede wszystkim dzieci Jezus powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie. Św. Feliks kiedyś prowadził dzieci do Jezusa. Prowadzi je i dzisiaj. Bo święci prowadzą zawsze do Jezusa.
Św. Feliks jest patronem Zgromadzenia Sióstr Felicjanek, które powstało w Warszawie w 1855 roku. Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Św. Franciszka Serafickiego (CSSF) nazwano „siostrami świętego Feliksa” ponieważ często widywano siostry modlące się z dziećmi przed  ołtarzem św. Feliksa w warszawskim kościele OO. Kapucynów przy ul. Miodowej, a później po prostu felicjankami.