A A A

  

100 - lecie śmierci bł. Honorata

       

16 grudnia 2016 roku przypadła setna rocznica śmierci bł. Honorata – kapucyna, heroicznego kapłana, cenionego ojca duchownego oraz znanego założyciela licznych ukrytych zgromadzeń zakonnych oraz Ojca Duchowego naszego Zgromadzenia. Delegacja sióstr udała się na uroczystości do Nowego Miasta nad Pilicą, gdzie były główne uroczystośći.

 Dzień stulecia – 16 grudnia – rozpoczął się od przedstawienia dwóch testamentów: Matki Elżbiety Anny Stummer, najbliższej współpracownicy ojca Honorata oraz ostatnich chwil ojca Honorata i jego przygotowania do śmierci. Uczynili to: s. Julia, obliczanka i br. Grzegorz, kapucyn. O godz. 12.00 rozpoczęła się celebracja uroczystej Mszy św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dziuby, który również wygłosił kazanie. Przed końcowym błogosławieństwem, przy relikwiach Błogosławionego, które zostały wyjęte z bocznego ołtarza i umieszczone przed głównym ołtarzem ofiarnym, dokonano zawierzenia Bogu przez wstawiennictwo bł. Honorata: bp Andrzej Dziuba zawierzył Diecezję Łowicką, burmistrz Mariusz Dziuba – Nowe Miasto, m. Jolanta Milanowska, przewodnicząca Konferencji Rodziny Honorackiej – zgromadzenia założona przez bł. Honorata oraz o. Andrzej Kiejza, prowincjał – Warszawską Prowincję Braci Mniejszych Kapucynów. Po Mszy św. wszyscy mogli oddać cześć relikwiom. Po agapie w klasztorze uczestnicy wrócili do kościoła, aby tam przed Najświętszym Sakramentem modlić się w godzinie miłosierdzia koronką, którą odmawiał bł. Honorat – „O mój Jezu, miłosierdzia”. Nabożeństwo poprowadził o. Tomasz Wroński, gwardian z Białej Podlaskiej. Koronce towarzyszyły myśli bł. Honorata o miłosierdziu, które zapisał Notatniku duchowym. Całej uroczystości towarzyszył chór sióstr ze zgromadzeń honorackich pod przewodnictwem Michała Śmiegielskiego, który na zakończenie wyśpiewał Testament bł. Honorata - utwór ułożony dla sióstr Wspomożycielek przez Zuzannę Falkowską na podstawie „Ostatniej woli” Honorata z Notatnika duchowego.

W ubogiej celi klasztoru kapucynów Nowym Mieście nad Pilicą, 16 grudnia 1916 r. umierał sędziwy zakonnik. Zgromadzeni przy nim bracia byli świadkami odchodzenia świętego człowieka. Kilka dni później tłumy ludzi wypełniły kościół klasztorny, aby pożegnać wspaniałego kapłana, mistyka, spowiednika, wychowawcę, nauczyciela i założyciela zgromadzeń zakonnych. Ojciec Honorat odszedł do nieba. W dniach 15-16 grudnia 2016, sto lat po tym wydarzeniu ponownie tłumy pielgrzymów, kapłanów, braci kapucynów, sióstr zakonnych ze zgromadzeń honorackich wypełniły kapucyński kościół.

My jako pierwsze córki prosimy Ojca o wstawiennictwo za nami u Pana.