o przyjmij je na nowo, pokornie Cię błagamy…”




Ta prośba, to wołanie pełne ufności towarzyszyło nam na pielgrzymim, autokarowym szlaku do naszej Pani Częstochowskiej. Jasna Góra była ostatnim etapem jubileuszowego świętowania, które swój początek miało w Przemyślu, a następnie we Lwowie.

To właśnie tu w Jasnogórskim Sanktuarium klęcząc przed Cudownym Obliczem Madonny osobiście
i wspólnotowo dziękowałyśmy za otrzymane łaski, za to wszystko, co wpisało się w 100-letnią historię naszej Prowincji, za duchowe dziedzictwo naszej Założycielki- Bł.Matk i Angeli, za każdą Jej duchową córkę, prosząc zarazem o dar nowych, świętych powołań do naszej Prowincji. Tym razem dziękczynienie miało charakter nocnego czuwania, które rozpoczęło się o godz.21.00 Jasnogórskim Apelem. Do sióstr, które przybyły z Przemyśla dołączyły bardzo licznie siostry z pobliskich i dalszych domów lokalnych, tak, że stanowiłyśmy dużą felicjańską wspólnotę.

Po Apelu wraz z grupą pielgrzymów z Kobióra ( diecezja katowicka) modlitwą, pieśniami, zanurzaniem się w poszczególne tajemnice różańca świętego, wychwalaliśmy Pana dziękując Mu za Jego hojność
i niekończącą się miłość do każdego z nas. W akcie poświęcenia się Maryi oddałyśmy na nowo naszej Królowej myśli, pragnienia i uczynki . O godz. 24.00 uczestniczyłyśmy w Eucharystii, której przewodniczył Ksiądz Infułat Władysław Ozimek z Oleśnicy. Po Eucharystii siostry wzięły udział
w nabożeństwie ekspiacyjnym wynagradzając za grzechy i błagając dobrego Boga o dar Jego przebaczenia, a następnie do wczesnych godzin rannych trwałyśmy na czuwaniu. Nasze dziękczynienie zakończyło się uczestnictwem o godz. 6.00 we Mszy świętej, która niejako zapoczątkowała kartę historii kolejnego stulecia naszej Prowincji.

W drodze powrotnej pochyliłyśmy się jeszcze nad tajemnicą Bożego Miłosierdzia w Łagiewnickim Sanktuarium zawierzając Mu świat cały i poszczególne ludzkie serca, wierząc, że Miłosierdzie Jego
nad wszystkim, co stworzył.