1.
Wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego, a pod nim napis: Oto księga wybranych, oto szkoła doskonałości, oto zbiór wszystkich umiejętności... Czytaj często i pilnie tę księgę, a  obrzydzisz sobie grzech, przejmiesz się bojaźnią sądów Bożych, nauczysz się pokory, posłuszeństwa, cierpliwości, miłości Boga i bliźniego, wzgardzisz wszystkim, co doczesne, a naśladować będziesz Jezusa Chrystusa... Kto Go zna, wie wszystko i posiądzie wszystko. (III, 127)
2.
Kochajmy Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale kochajmy Go na krzyżu, bo to jest pociechą dla Serca Jego w jednym i tymże sercu znaleźć miłość, boleść i milczenie. (III, 128)
3.
I cóż na tym zależy, z jakiego drzewa krzyż nasz wyciosany, byle krzyżem był, do którego miłość trzyma nas przybitych. Starajmy się przede wszystkim nosić krzyż nasz w pokorze i milczeniu, bo krzyż to skarb wielki, który ukrywać powinniśmy, aby go nam nie odebrano. Nie wiem, co by nas w tym długim i ciężkim życiu pocieszyć i wzmocnić zdołało więcej jak ciągłe w miłości cierpienie. (III, 128)
4.
Cierpmy bez narzekania, uważając każdą chwilę nie na krzyżu za straconą. O, jak dobrze żyć i umierać na krzyżu! Krzyż to drogi balsam. Ukrywajmy go starannie, aby woni swej przed Bogiem nie stracił. (III, 128)
5.
O, jak dobry, jak zbawienny ten krzyż w każdym czasie i na każdym miejscu. Dziękujmy Bogu, jeśli czasami nas nim obdarzy i prośmy Go, aby nam przebaczył, jeśli Go źle nosimy i, posiadając tak drogi skarb, w ubóstwie duszy zostajemy. (III, 128)
6.
Najdoskonalszą rzeczą [jest] o nic nie prosić i od niczego się nie wypraszać, ale zostawić miłości Boskiej, aby nas krzyżowała wedle woli i miłosierdzia swego. Innej pociechy nie szukajmy, jak tylko: żadnej u świata nie szukać pociechy i cierpieć z Ukrzyżowanym Chrystusem w cichości i milczeniu. (III, 128)
7.
Każdego rana, skoro oczy otworzysz, ofiaruj się Bogu znosić ochotnym sercem wszystkie krzyże, jakie Mu się w ciągu dnia podoba na ciebie zesłać. Powtarzaj te słowa: niech się stanie Wola Twoja. Wyrazy te ciągle były w ustach Świętych. (III, 130)
8.
Błogosławiony o. Avila utrzymuje, że jedno "Bogu chwała", wymówione w nieszczęściu, więcej znaczy, aniżeli tysiąc dziękczynień w pomyślności. Trzeba przyjmować nawet  te krzyże, które nam  P. Bóg przez ludzi zsyła, jako to: potwarze, zniewagi, upokorzenia i umartwienia. (III, 135)
9.
Daj Mu się krzyżować na różny sposób; zaufaj Mu zupełnie.  On najlepiej wie, co dla Twej duszy potrzebne. (I, 7)
10.
Weź krzyż Twój, krzyż ciężki, to prawda, ale błogosławiony, bo go z posłuszeństwa, a więc z Woli Bożej masz dźwigać i on Ci drogę do Nieba torować będzie, jeżeli go dobrze nosić potrafisz. (I, 27)
11.
Więc okiem duszy wpatruj się w P. Jezusa i od Niego ucz się, jak trzeba krzyż nosić. (I, 27)
12.
Ty podobnie, moje drogie dziecko, wpatrując się w Oblubieńca Niebieskiego, krzyż z posłuszeństwa świętego przyjęty dźwigaj dla spełnienia Woli Bożej, noś go nie z przymusu, lecz z miłości, ochotnym sercem, nigdy nie żałując tej ofiary. (I, 28)
13.
Za krzyżem tęsknij i tylko krzyż kochaj na tej ziemi wygnania. (I, 28)
14.
Choćbyś upadała z bólu, nie porzucaj krzyża Twego, nie wypuszczaj z ręki ani na chwilę i tych, którzy są krzyżem dla Ciebie, kochaj i szanuj jako narzędzia Twego uświęcenia. (I, 28)